Ιστορικά
Το έτος 426 π. Χ., κατά τον πελοποννησιακό πόλεμο, κυρίεψε την Ποτιδάνια, το Κρωκύλειο και το Τείχιο, όπου και έμεινε ο στρατηγός των Αθηναίων, Δημοσθένης.
Ο ιστορικός Θουκυδίδης αναφέρει χαρακτηριστικά:
"Και αιρει τη πρωτη ημέρα Ποτιδανίαν και τη δευτέρα Κρωκύλειον και τη τρίτη Τείχιον, έμενε τε αυτού και την λείαν εις Ευπάλιον της Λοκρίδος απέπεμψε"...
Βιβλιοθήκη των Ελλήνων,Θουκιδίδου "ΙΣΤΟΡΙΑΙ",Τόμος Γ',κεφ.96,σελ.42,Εκδόσεις Γεωργιάδη 2001
Μετάφραση Ελ. Βενιζέλου, 426-425 π.χ.
Αφού δε διενυκτέρευσε με τον στρατόν εις τον περίβολον του ναού του Νεμείου Διός, εντός του οποίου ως λέγεται, εφονεύθη υπό των κατοίκων ο ποιητής Ησίοδος, εις τον οποίον χρησμός είχε προείπει ότι θ' αποθάνη εις την Νεμέαν, εξεκίνησε κατά τα εξημερώματα, διευθυνόμενος εις την Αιτωλίαν.
Την πρώτην ημέραν εκυρίευσε την Ποτιδανίαν, την δευτέραν το Κρωκύλειον και την τρίτην το Τείχιον, όπου και έμεινεν, αποστείλας τα λάφυρα εις το Ευπάλιον της Λοκρίδος, διότι εσκόπευε να υποτάξη τα άλλα μέρη προηγουμένως, να επιστρέψη έπειτα εις την Ναύπακτον, και τότε μόνον να εκστρατεύση εναντίον των Οφιονέων, εάν ηρνούντο να προσχωρήσουν.
Αλλ' η στρατιωτική αυτή ετοιμασία δεν διέφυγε την προσοχήν των Αιτωλών, ούτε όταν το πρώτον εσχεδιάσθη, και μόλις εισέβαλεν ο στρατός εις το έδαφός των, όλοι έτρεξαν εις απόκρουσίν του με μεγάλας δυνάμεις εις τρόπον ώστε προσήλθαν και οι πλέον απομακρυσμένοι από τους Οφιονείς, οι Βωμιείς δηλαδή και οι Καλλιείς, οι οποίοι κατοικούν προς την διεύθυνσιν του Μαλιακού κόλπου.
Άλλες αναφορές για το χωριό:
Εικάζεται ότι μέχρι το 1844 ονομαζόταν Λυκοχώρι, είτε γιατί είχε πολλούς λύκους είτε επειδή είχε καταληφθεί το αρχαίο Τείχιο (ευρήματα υπάρχουν στην θέση Αγ. Απόστολος, Βαθαλώνι, Παπαδιά) από στρατηγό με το όνομα Λυκ και άλλαξε το όνομα του χωριού.